اما در ابتدا، بیایید نگاهی به سرور مجازی (vps) داشته باشیم، و اینکه مزایای سرور مجازی لینوکس چیست و چه زمانی نیاز است که یک خرید سرور مجازی لینوکس انجام دهید!

سرور مجازی چیست؟

VPS یک سرور مجازی است که براساس یک ساختار فیزیکی ایجاد می شود که با استفاده از فناوری مجازی سازی به بخش های اختصاصی تقسیم می شود. از نظر عملکرد این سرور تقریبا مشابه سرور اختصاصی است که دارای تعداد ثابتی از منابع، سیستم عامل اختصاصی و IP است. اما با اینکه قدرت محاسباتی و فضای ذخیره سازی کمتری دریافت می کند، به مراتب، بطور قابل توجهی هزینه های کمتری هم دارد.

سرور لینوکس | سرور مجازی لینوکس چیست؟

سرور مجازی لینوکس یک سرور قابل اعتماد و انعطاف پذیر است. بنابراین، بسیار منطقی است که آن را برای اهداف مختلف بکار بریم. این اهداف می توانند استفاده از آن به عنوان یک وب سرور، برای ذخیره فایل ها، ارائه خدمات ابری، بازی، DNS و غیره باشند.

چرا ما در تجارت خود به میزبانی سرور لینوکس نیاز داریم؟

عملکرد سرورهای میزبان وب ما مستقیما بر کسب و کار ما تاثیر می گذارد. اگر به دنبال یک کسب و کار جدید باشیم و می خواهیم سرور ارزان تری برای هاستینگ داشته باشیم، لینوکس می تواند بهترین گزینه برای ما باشد. میزبانی سرور لینوکس نه تنها ماهیت ارزان تری دارد، بلکه به ما در ارائه عملکرد بهتر کمک می کند.

کسب و کار ما به امنیت و ثبات نیاز دارد، بخصوص هنگامی که وب سایتی را اجرا می کنیم که با پایگاه داده بسیار محرمانه مشتریان، مانند اطلاعات کارت اعتباری سر و کار دارد، امنیت به عنوان یک جنبه ضروری مطرح می شود.

یک عملکرد پایدار می تواند نتیجه بهتری در کسب و کار و درآمدهای کلان برای ما به همراه داشته باشد.

لینوکس از SSH استفاده می کند که معادل command prompt در ویندوز است. و برخلاف ویندوز ماهیت پیچیده ای دارد.

بررسی مزایا و معایب سرور مجازی لینوکسی

مزایای سرور مجازی لینوکس چیست؟

• امنیت و انعطاف پذیری. یکی از دلایل امن بودن لینوکس این است که توسعه دهندگان این سیستم همیشه بر روی آن تمرکز زیادی داشته اند. به همین دلیل، برای مثال، ما یک رابط ساده داریم که عمدتا از یک خط فرمان بجای رابط کاربر گرافیکی تشکیل شده است. این یعنی، خطوط دستوری کمتر و در نتیجه حملات سایبری کمتر.
• متن باز لینوکس بستر مناسبی برای ایجاد متنوع ترین برنامه ها است، بنابراین، همیشه می توانیم ابزار مناسبی برای هر کاربردی پیدا کنیم.
• وجود منابع اختصاصی. همانطور که قبلا ذکر شد، میزبانی VPS مجموعه ثابتی از منابع را برای ما ارائه می دهد که با هیچ کس دیگری به اشتراک نمی گذاریم. بنابراین، می توانیم با خیال راحت از رم، فضای ذخیره سازی و CPU خود همانطور که می خواهیم، بدون بروز مشکلی، استفاده کنیم.

معایب سرور مجازی لینوکس چیست؟

• از معایب اصلی لینوکس، هزینه های بالاتر نسبت به هاست اشتراکی و منابع کمتر نسبت به هاست اختصاصی است. با این حال باید در نظر داشته باشیم که VPS یک راه حل میانی است که هدف آن ارائه میزبانی با کیفیت به مخاطبان گسترده است.
• مورد دیگر این است که اگر آن را با میزبان اشتراکی مقایسه کنیم، باید مهارت های فنی بیشتری برای مدیریت آن داشته باشیم. یعنی مسئولیت بیشتری داریم که با کنترل بیشتری همراه است. به هر حال، اگر بخواهیم از اختصاص دادن منابع زمانی و ذهنی خود به مطالعه مدیریت سرور اجتناب کنیم، می توانیم فقط یک سرور مدیریت شده را انتخاب کنیم. این بدان معنی است که بخواهیم به ارائه دهنده هاست خود پول دهیم تا VPS را برای ما مدیریت کند.

بنابراین، مزایای لینوکس مشخص است در حالی که، اشکالات آن نسبی هستند و می توان با یک رویکرد مناسب از آنها اجتناب کرد. این موضوع لینوکس را به یک سرویس میزبانی عالی، به ویژه برای مشاغل کوچک تا متوسط تبدیل می کند.

بررسی توزیع های لینوکس

همانطور که قبلا گفته شد لینوکس توزیع هایی دارد که حالا به بررسی آنها می پردازیم:

توزیع Debian:

دبیان یک توزیع قدیمی و شناخته شده از لینوکس است که به عنوان پایگاهی برای سایر توزیع های لینوکس مانند: اوبونتو، dipeen و یا mint عمل می کند. این توزیع به دلیل پایداری و انتخاب گسترده بسته های موجود شناخته شده است.

توزیع Ubuntu:

اوبونتو در اصل یک توزیع لینوکس مبنی بر دبیان است که توسط canonical ltd توسعه یافته و نگهداری می شود. این توزیع یکی از محبوب ترین توزیع های لینوکس است و به دلیل رابط کاربر پسند و به روز رسانی منظم شناخته می شود.

توزیع Centos:

این توزیع براساس لینوکس تجاری red hat enterprise ایجاد شده است. centos توسط جامعه برنامه نویسی پشتیبانی شده و توسعه یافته است، همچنین، پایدار، قابل اعتماد و راحت است. این توزیع به روز رسانی های منظمی دارد که یک یا دوبار در سال منتشر می شود. بنابراین می توانیم از امنیت آن اطمینان حاصل کنیم. همچنین باید اشاره کنیم که روند به روز رسانی centos با کمک مدل yum اسان شده است. رابط گرافیکی centos نسبت به دو توزیع دیگر کاربر پسندتر است.

منبع: سرور مجازی لینوکس چیست؟ - آذرسیس

​

سرور مجازی ویندوز چیست و نحوه وصل شدن به سرور مجازی ویندوز از چه راهی است؟

سرور مجازی ویندوز یا ویندوز VPS یک محیط میزبانی سرور مجازی است که از رابط کاربری ویندوز و ابزارهای مدیریتی آن استفاده می کند و مدیریت وب سایت و منابع را برای شما آسان می کند. باید تاکید کنیم که استفاده از سرور مجازی بسیار ارزان تر از سرورهای اختصاصی است و مزایای خاص خود را دارد. اولا باید گفت مایکروسافت مدت ها در این بازی بوده و می داند مشتریان چه می خواهند و تجربه کافی برای ریشه یابی مشکلات دارد. سال هاست که این شرکت تجربه و سرمایه خود را برای توسعه راه حل های سرور و استفاده از منابعی که رقبا در زمینه مدیریت قادر به رقابت با آنها نبوده اند، صرف کرده است.

ویژگی های سرور مجازی ویندوز

سرور مجازی ویندوز یک سرور انعطاف پذیر و قابل اعتماد و با قابلیت مدیریت بالا است. در این قسمت به تعدادی از ویژگی های این سرور مجازی ویندوز محبوب اشاره می کنیم:

• داشتن سخت افزاری قدرتمند
• امکان دسترسی کامل
• تنوع لوکیشن
• امکان اتصال سریع
• قابلیت راه اندازی سریع
• داشتن لایسنس ویندوز
• قابلیت بهینه سازی
• داشتن کنترل پنل پیشرفته
• راه اندازی چندین وب سایت

روش اتصال به سرور مجازی ویندوز

پس از بررسی مواردی درباره سرور مجازی ویندوز، اکنون می خواهیم چگونگی اتصال این سرور مجازی محبوب را به شما آموزش دهیم:

در اولین گام، لازم است تا در محیط دسکتاپ خود و در بخش جستجو (start menu) عبارتRemote Desktop Connection را جستجو کنید:

​

سپس، با باز شدن پنجره remote desktop connection، آدرس IP سرور ویندوز خود را وارد کنید و گزینه connect را بزنید:

​

اکنون اگر نام کاربری و رمز عبور از شما خواسته شود، آنها را وارد کرده و وارد محیط سرور ویندوز شوید.

پس از وارد کرد اطلاعات صحیح سرورتان محیط دسکتاپ سرور مجازی ویندوز را همانند تصویر زیر مشاهده خواهید کرد:

​

نکته: باید اضافه کنیم که هر کلاینت RDP می تواند با استفاده از پروتکل RDP به سرور ویندوز متصل شود. همه این موارد تقریبا از یک روند ورود به سیستم پیروی می کنند.

شما می توانید درصورت تمایل به خرید سرور مجازی ویندوز، پلن های ارائه شده در وب سایت آذرسیس را مشاهده کرده و خریداری کنید. همچنین می توانید سرور مجازی رایگان را قبل از خرید جهت تست، تهیه کنید.

منبع: وصل شدن به سرور مجازی ویندوز - آذرسیس

​

حساب SSH root باید در همه موارد در لینوکس غیرفعال شود تا امنیت سرور شما بیشتر شود. شما باید از طریق SSH روی سرور راه دور فقط با یک حساب کاربری معمولی وارد شوید. سپس از طریق دستور sudo یا su امتیازات را به حساب root تغییر دهید.

خرید سرور مجازی لینوکس با تحویل فوری

برای غیرفعال کردن اکانت SSH root ابتدا با استفاده از دستورات زیر با یک اکانت معمولی با دسترسی root وارد کنسول سرور خود شوید.

su adminsudo su -   # Drop privileges to root account

پس از ورود به کنسول، فایل پیکربندی اصلی SSH را برای ویرایش با ویرایشگر متن دلخواه خود با صدور دستور زیر باز کنید. فایل پیکربندی اصلی SSH معمولاً در فهرست /etc/ssh/ در اکثر توزیع‌های لینوکس قرار دارد.

نحوه نصب و پیکربندی Nextcloud در اوبونتو 20.04

vi /etc/ssh/sshd_config

در این فایل، خط “PermitRootLogin” را جستجو کنید و دستور را به شکلی که در گزیده فایل زیر مشاهده می کنید، به روز کنید. در برخی از توزیع‌های لینوکس، قبل از دستور  PermitRootLogin علامت هشتگ (#) قرار می‌گیرد، به این معنی است که دستور comment گذاری داده می‌شود. در این حالت با حذف علامت هشتگ دستور را از comment خارج کنید و آن را روی no قرار دهید.

PermitRootLogin no

پس از اعمال تغییرات بالا، فایل را ذخیره کرده و ببندید. SSH daemon را مجددا راه اندازی کنید تا با صدور یکی از دستورات زیر، مخصوص توزیع لینوکس، تغییرات اعمال شود.

 systemctl restart sshd service sshd restart /etc/init.d/ssh restart

به منظور بررسی اینکه پیکربندی جدید با موفقیت اعمال شده است. سعی کنید با صدور دستور زیر با اکانت root از طریق SSH از یک سیستم راه دور وارد سرور شوید.

فرآیند ورود از راه دور SSH برای حساب root باید به طور خودکار توسط سرور مجازی لینوکس SSH رد شود. همانطور که در تصویر زیر نشان داده شده است.

منبع: نحوه غیرفعال کردن SSH Root Login در لینوکس - آذرسیس

Microsoft Defender Antivirus در ویندوز 10، یک راه حل ضدبدافزاری تعبیه شده در سیستم است تا از رایانه و فایل های شما در برابر ویروس های ناخواسته، ransomware، spyware و سایر اشکال بدافزار و هکرها محافظت کند. در عین حال که یکی از بهترین گزینه های نرم افزار آنتی ویروس است، ممکن است به دلایل زیر بخواهید آنرا غیرفعال کنید:

به دلایل شخصی راه حل امنیتی را دوست ندارید، یا گاهی مجبور می شوید تنظیمات سیستم را در تضاد با آنتی ویروس تغییر دهید، یا دستگاهی را راه اندازی می کنید که به شبکه متصل نمی شود و امنیت وجود ندارد، یا مدیر شبکه هستید و باید از سیستم های سازمان در برخی از رایانه های خاص پیروی کنید.

ویندوز Defender یک برنامه امنیتی در سیستم عامل ویندوز است که به صورت پیش فرض در vps ویندوز قرار داده شده است. شما میتوانید آنتی ویروس ویندوز Defender را در ویندوز 10 غیرفعال کنید، در این مقاله نحوه غیرفعال کردن Windows Defender را آموزش خواهیم داد. این آموزش برای سرور مجازی ویندوز نیز قابل استفاده می باشد.

بررسی بیشتر درباره ویندوز دیفندر درسایت آذرسیس

دو نوع میزبانی وب سایت وجود دارد: میزبانی اشتراکی، که در آن چندین سایت در یک سرور قرار گرفته اند و میزبانی اختصاصی، که در آن یک سایت حداقل یک سرور را در اختیار دارد. در یک طرف، میزبانی ارزان اما محدود برای سایت های کوچک در اختیار داریم و در طرف دیگر، هاست گران قیمتی که بسیار متنوع است و فضای ذخیره سازی زیادی دارد.

سرور خصوصی مجازی یا vps ترکیبی از این دو گزینه است و امکان شخصی سازی بیشتری را در مقایسه با سایر گزینه ها فراهم می کند. این vps دارای سیستم عامل خاص خود و مجموعه ای از منابع جداگانه است، یعنی اینکه سایت های دیگری برای رقابت در آنجا وجود ندارند.

به عبارت دیگر، میزبانی سرور ویندوز مانند داشتن خانه جداگانه برای وب سایت، بجای اشتراک یک اتاق در یک آپارتمان پر از وب سایت های دیگر است. حالا با این کار ما یک حریم خصوصی دریافت می کنیم که کنترل بیشتر و مالکیت بیشتر بر فضای آن داریم.

اگر به دنبال راه اندازی وب سایت خود هستید، ممکن است نام میزبانی سرور ویندوز را شنیده باشید. خرید سرور مجازی ویندوز می تواند یک انتخاب عالی برای مشاغل جدید باشد و تعادل خوبی بین گزینه های میزبانی دیگر که برای کاربران معمولی بیش از حد تخصصی است، باشد. حالا بیایید سرور مجازی ویندوز را بررسی کنیم.

بررسی بیشتر درباره سرور ویندوز در سایت آذرسیس

سرور اختصاصی تنها یک برنامه یا سرویس خاص را اجرا می کند که کسب و کارها و سازمان ها می توانند آن را از طریق اینترنت سراسری و داخلی شرکت، رزرو کنند. این سرور می تواند بسیار کارآمد، قدرتمند و قابل اعتماد باشد و حجم زیادی از داده ها و فرآیندها را مدیریت کند. شرکت ها اغلب از سرور های اختصاصی به عنوان وب سرور های اصلی خود استفاده می کنند و می توانند سخت افزار فیزیکی را در مرکز داده نصب کنند.

از آنجایی که سرورهای اختصاصی می توانند به عنوان میزبان عمل کنند، یک میزبان خاص ممکن است سخت افزار و اتصال اینترنت را متناسب با نوع حساب شما تنظیم کند. این کار امکان انعطاف پذیری در بسته های نرم افزاری مورد استفاده شما، میزان پهنای باند مورد نیاز، زمان از کار افتادن سایر سرورهای اختصاصی را فراهم می کند. میزبان های وب معمولا این سرورها را به منظور انجام فعالیت خاصی مانند بازی ها یا پخش ویدیو به بازار عرضه می کنند. سرورهای اختصاصی منبع تغذیه خود را دارند و ممکن است به مالک اجازه دهند تعداد کاربران سیستم خود را بطور همزمان کنترل کند.

سرور های اختصاصی میزبان های وب هستند که یک سرور خاص و واحد برای یک شرکت یا سازمان ایجاد می کنند. سپس، شرکت ها می توانند از سرور برای اهداف خود مانند: راه اندازی وب سایت اینترنتی، ذخیره داده ها در فایل های ذخیره سازی پشتیبان و یا خدمات ایمیل، استفاده کنند. یک سرور اختصاصی می تواند اتصالی پرسرعت فراهم کند و وب سایت کسب و کار ما را برای استفاده مشتریان پاسخگو و کارآمد کند. ما در این مقاله، به بررسی سرور اختصاصی و کارایی آن در کسب و کارهای مختلف می پردازیم و بررسی می کنیم که آیا این سرورها برای کسب و کار شما مناسب است یا خیر.

بررسی بیشتر درباره سرور اختصاصی

معرفی سرور DHCP

DHCP مخفف Dynamic Host Configuration Protocol و یک سرور شبکه است که به طور خودکار آدرس های IP، دروازه های پیش فرض و سایر پارامترهای شبکه را به دستگاه های کلاینت اختصاص می دهد. DHCP در شبکه های سازمانی اغلب برای کاهش تلاش های پیکربندی استفاده می شود. تمام آدرس های IP رایانه ها در پایگاه داده موجود روی ماشین سرور ذخیره می شوند.

آدرس IP اختصاص داده شده توسط سرور DHCP به کلاینت DHCP در  حالت lease قرار دارد. زمان lease بسته به مدت زمانی که یک رایانه کلاینت به اتصال یا پیکربندی DHCP نیاز دارد، متفاوت است.

DHCP چگونه کار می کند؟

تصور کنید که شبکه ای از دستگاه های متصل و سرور DHCP، آدرس های IP را مدیریت می کند. در این بخش یک توضیح کوتاه درباره چگونگی عملکرد DHCP خواهیم داشت:

• DHCP Discover: زمانی که یک کلاینت به شبکه متصل می شود، هنوز آدرس IP ندارد و آدرس IP جستجو می کند. این کلاینت از طریق شبکه با سرور DHCP ارتباط برقرار می کند. این درخواست به همه دستگاه ها می رسد و  سرور DHCP بسته DHCPDISCOVER را دریافت می کند.
• DHCP Offer: بعد از اینکه سرور DHCP تماس را می شنود با یک بسته DHCPOFFER پاسخ می دهد.
• DHCP Request: سپس کلاینت درخواست استفاده از بسته DHCPREQUEST را به سرور ارسال می کند که نشان می دهد برای دریافت اطلاعات پیکربندی شبکه ارائه شده در بسته DHCPOFFER آماده است.
• DHCP Pack: درنهایت کلاینت بسته DHCPACK را ارسال می کند و مشتری می تواند از آدرس IP اختصاص داده شده به آن استفاده کند.

تنظیمات محیط تست

در این مقاله از محیط آزمایشی زیر برای تنظیمات استفاده می شود:

DHCP Server - Ubuntu 20.04

نصب سرور DHCP در اوبونتو و دبیان 

با کمک دستور زیر می توانید سرور DHCP را نصب کنید:

sudo apt install isc-dhcp-server

اکنون برای تعریف رابط هایی که DHCPD برای ارائه درخواست های DHCP با گزینه INTERFACES استفاده می کند، باید فایل etc/default/isc-dhcp-server/ را ویرایش کنید.

مثلا برای اینکه دیمون DHCPD بر روی eth0 گوش داده شود، می توانید بصورت زیر آن را تنظیم کنید:

INTERFACES="eth0"

نحوه پیکربندی سرور DHCP در اوبونتو و دبیان

etc/dhcp/dhcpd.conf/ فایل پیکربندی اصلی DHCP است که شما باید تمام اطلاعات شبکه خود را برای ارسال به مشتریان در آنجا اضافه کنید.

عبارت هایی که در فایل پیکربندی DHCP تعریف شده است عبارت اند از:

• پارامترها: مشخص کردن نحوه انجام یک کار، انجام یک کار یا گزینه های پیکربندی شبکه برای ارسال به کلاینت DHCP
• اعلان ها: تعریف کردن توپولوژی شبکه، تعیین کردن کلاینت ها، ارائه آدرس هایی برای کلاینت یا اعمال پارامترهایی برای گروهی از اعلان ها

در این مرحله باید فایل پیکربندی اصلی را به صورت زیر باز کنید و تغییر دهید و سپس گزینه های سرور DHCP خود را تعریف کنید:

sudo vi /etc/dhcp/dhcpd.conf

اکنون پارامترهای جهانی زیر را در بالای فایل قرار دهید. بیاد داشته باشید که آنها برای همه اعلان های زیر اعمال می شوند.

option domain-name "azarsys.lan";option domain-name-servers ns1.azarsys.lan, ns2.azarsys.lan;default-lease-time 3600; max-lease-time 7200;authoritative;

درنهایت، باید یک زیرشبکه تعریف کنید. اکنون DHCP برای شبکه 192.168.10.0/24 LAN راه اندازی می شود:

subnet 192.168.10.0 netmask 255.255.255.0 {option routers 192.168.10.1;option subnet-mask 255.255.255.0;option domain-search "azarsys.lan";option domain-name-servers 192.168.10.1;range 192.168.10.10 192.168.10.100;range 192.168.10.110 192.168.10.200;}

ابتدا باید یک آدرس IP ثابت به یک کامپیوتر کلاینت خاص اختصاص دهید. برای این کار بخش زیر را اضافه کنید. بیاد داشته باشید که در آن صراحتا آدرس های MAC و IP که باید بصورت ایستا اختصاص داده شود، را مشخص کنید.

host ubuntu-node {hardware etheet 00:f0:m4:6y:89:0g;fixed-address 192.168.10.105;}

اکنون فایل را ذخیره کنید و ببندید.

سپس، با استفاده از دستور زیر می توانید سرویس DHCP را راه اندازی کنید و آن را فعال کنید تا بطور خودکار از بوت بعدی سیستم راه اندازی شود:

------------ SystemD ------------ sudo systemctl start isc-dhcp-server.servicesudo systemctl enable isc-dhcp-server.service------------ SysVinit ------------ sudo service isc-dhcp-server.service startsudo service isc-dhcp-server.service enable

برای اجازه دادن به سرویس DHCP در فایروال دستور زیر را وارد کنید:

sudo ufw allow 67/udpsudo ufw reloadsudo ufw show

نحوه پیکربندی رایانه های کلاینت DHCP

برای اینکه آدرس های IP به طور خودکار از سرور DHCP دریافت شوند باید رایانه های کلاینت خود را در شبکه پیکربندی کنید.

ابتدا باید به رایانه های سرویس گیرنده وارد شوید و فایل پیکربندی رابط اترنت را به صورت زیر ویرایش کنید:

ما را در سایت آموزش های لینوکس و ویندوز دنبال می کنید
برچسب : نصب, اوبونتو, دبیان, آدرس IP, پیکربندی, پارامترهای شبکه, نویسنده : سمیرا systemwork بازدید : 227    تاريخ : جمعه 25 شهريور 1401 ساعت: 2:18